Geïntegreerd contract
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een geïntegreerd contract is een contractvorm in de bouw waarbij ten minste het ontwerp en de uitvoering van een project bij één marktpartij worden belegd, in tegenstelling tot traditionele contracten waar deze taken gescheiden zijn.
Omschrijving
Bij een geïntegreerd contract stelt de opdrachtgever geen gedetailleerd bestek op, maar een vraagspecificatie die een Programma van Eisen bevat met de functionele, kwaliteits- en technische/wettelijke eisen waaraan het eindresultaat moet voldoen. De verantwoordelijkheid voor het uitwerken van het ontwerp en de realisatie ligt vervolgens bij de opdrachtnemer. Deze contractvorm wordt gekenmerkt door een verschuiving van taken en risico's van de opdrachtgever naar de opdrachtnemer, met name het ontwerprisico. Geïntegreerde contracten worden toegepast wanneer de opdrachtgever minder directe controle wil over het ontwerp en de uitvoering, of wanneer specifieke bouwkundige kennis of materieel van de aannemer gewenst is.
Verschillende vormen
De meest bekende vorm van een geïntegreerd contract is Design & Construct (D&C), waarbij de aannemer verantwoordelijk is voor zowel het ontwerp als de uitvoering. Verderegaande vormen integreren ook andere fases, zoals Design, Build & Maintain (DBM), waarbij onderhoud is inbegrepen, of Design, Build, Finance & Maintain (DBFM). Bij DBFM komen ook de financiering en het onderhoud gedurende een lange periode (vaak 20-30 jaar) onder de verantwoordelijkheid van de opdrachtnemer te vallen. De keuze voor een specifieke geïntegreerde contractvorm hangt af van de wensen van de opdrachtgever, de kenmerken en complexiteit van het project, en de gewenste mate van risico-overdracht.
Gebruikte bronnen: